Zazwyczaj można łączyć materiały za pomocą elementów złącznych, takich jak gwoździe, śruby lub gwint. Dotyczy to metali, drewna, tkanin i tworzyw sztucznych. W przypadku wielu tworzyw sztucznych stosuje się kleje; kleje tworzą wiązania chemiczne między samym klejem a powierzchniami połączonych tworzyw sztucznych. Metale mogą być trzymane razem przez ogrzewanie innych metali jako środka wiążącego, takich jak lut ołowiowy w połączeniach elektrycznych. Alternatywnie, metale można bezpośrednio stapiać razem (spawanie); gdy stopione powierzchnie metalowe ostygną, metale łączą się ze sobą. Spawanie zwykle wymaga otwartego ognia lub palnika, aby osiągnąć wysokie temperatury niezbędne do stopienia metalowych powierzchni. Może to być kosztowny proces w przypadku niektórych zadań produkcyjnych.
W latach 40. XX wieku wprowadzono nową, bardziej opłacalną metodę spawania. Technika, spawanie ultradźwiękowe, wykorzystywała fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości i ciśnienie do łączenia metali i wymagała mniej energii niż spawanie konwencjonalne. Ultradźwiękowe spawanie metali opracowano w latach 50. i 90. XX wieku, gdy elektronika zastosowana w sprzęcie stała się bardziej zaawansowana, a komputery mogły kontrolować ten proces. Od tego czasu technika ta została zastosowana do tworzyw sztucznych, gdzie stała się bardzo popularna.
W tym artykule przyjrzymy się sprzętowi i procesowi spawania ultradźwiękowego, sposobowi wykorzystania New Balance do produkcji butów sportowych oraz zaletom i wadom tej techniki. Najpierw przyjrzyjmy się bliżej, w jaki sposób fale dźwiękowe łączą materiały, zarówno metalowe, jak i plastikowe.
Osoba kontaktowa: Ms. Hogo Lv
Tel: 0086-15158107730
Faks: 86-571-88635972